കവിത!,വാഗാതീതമായ ഒരലൌകീക ശക്തിയായ് എന്നെ വശീകരിക്കുന്ന..,വിസ്മയം കൊള്ളിക്കുന്ന ,,എന്റെ ഹൃദയസംഘര്ഷങ്ങളെ സംഗീതമാക്കുന്ന,മാനവികതയിലേക്ക് എന്നെ ആനയിക്കുന്ന..,പ്രണയം കൊണ്ട് എന്നെ മത്തടിപ്പിക്കുന്ന..അനന്തവിസ്മയമായ ഈ പ്രപഞ്ചത്തില് 'ഞാനാര്'- എന്നന്വേഷിക്കാന് എന്നെ പ്രകോപിപിക്കുന്ന..,ജീവിതത്തിന്റെ നിതാന്തതയിലേക്ക് എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിക്കുന്ന എന്റെ ജീവിത സര്വസ്വം!! സുഖവും ദുഖവും പ്രണയവും സംഘര്ഷങ്ങള്മെല്ലാം കവിതയോടൊപ്പം പങ്കുവയ്ക്കുമ്പോള് ആത്മ സംഗീതത്തിന്റെ തംബുരു ഞാന് കേള്ക്കുകയായി!
അങ്ങനെ കവിത എനിക്ക് സഖിയാകുന്നു!,പനങ്കുലപോലെ കാര്കൂന്തലുള്ള..മാന്മിഴിയുള്ള..ചന്ദ്രകാന്തിയുള്ള..കാണുന്ന മാത്രയില് അനുഭൂതിയുടെ തിരയിളക്കുന്ന എന്റെ കാവ്യസഖി!!അവളെ വര്ണ്നിക്കുവാന് ഞാന് അശക്തനാണ്..എന്റെ ഭാഷ അപൂര്ണമാണ്..!ഞാന് അവളെ പ്രണയിക്കുന്നു!!അവളുടെ സാന്നിധ്യം എന്റെ ഹൃദയത്തെ ഉന്മത്തമാക്കുന്നു.ലോകം അറിഞ്ഞാലും ഇല്ലങ്കിലും ഞാന് അതില് ധന്യനാണ്!!
അങ്ങനെ കവിത എനിക്ക് സഖിയാകുന്നു!,പനങ്കുലപോലെ കാര്കൂന്തലുള്ള..മാന്മിഴിയുള്ള..ചന്ദ്രകാന്തിയുള്ള..കാണുന്ന മാത്രയില് അനുഭൂതിയുടെ തിരയിളക്കുന്ന എന്റെ കാവ്യസഖി!!അവളെ വര്ണ്നിക്കുവാന് ഞാന് അശക്തനാണ്..എന്റെ ഭാഷ അപൂര്ണമാണ്..!ഞാന് അവളെ പ്രണയിക്കുന്നു!!അവളുടെ സാന്നിധ്യം എന്റെ ഹൃദയത്തെ ഉന്മത്തമാക്കുന്നു.ലോകം അറിഞ്ഞാലും ഇല്ലങ്കിലും ഞാന് അതില് ധന്യനാണ്!!
No comments:
Post a Comment